Françoise Vanhecke is een Belgische sopraan en academica die aan de UGent pionierswerk verrichtte op het gebied van de nieuwe vocale techniek inhalerend zingen. In ‘Solissima’ brengt ze nu een muzikale weerspiegeling van de tijdgeest. Met verschillende muziekstijlen, soms solo aan de piano, duikt ze in thema’s als liefde en romantiek, oorlog en vrede. En wat betekent het om een hedendaagse vrouw te zijn in deze wereld van altijd maar vallen en opstaan? 

De Belgische componist Erik Desimpelaere brengt twee verschillende muzikale werelden bij elkaar tot een homogeen geheel.

In ‘Atara’ onderzoekt Reut Shemesh hoe vrouwen, zowel vrouwen met een orthodoxe als een seculiere achtergrond, de wereld zien. 

Voor 'Hartaqat' ensceneren Lina Majdalanie & Rabih Mroué de verhalen van drie Libanese vrouwen. Hun ervaringen, herinneringen en woorden worden gedupliceerd door of geconfronteerd met een andere kunstenaar uit dans, muziek of beeldende kunst. Deze drie portretten van mannen en en vrouwen getuigen van de moed en het lijden van hen die grenzen overschrijden. 

‘Kind van alle volkeren’ (1938) van schrijfster Irmgard Keun vertelt het verhaal van een ontsnapping uit nazi-Duitsland door de ogen van een kind. De Berlijnse theatergroep andcompany&Co. maakte een eigentijds ‘kinderspel voor volwassenen’, waarvoor ook kinderen vanaf 10 jaar zijn uitgenodigd. Centraal staat het verhaal van de 10-jarige Kully, die met haar ouders Europa probeert te ontvluchten. Een tijdloos verhaal vol verwondering en absurde humor.

‘Le sacre du printemps’ van Stravinsky, maar dan op z’n Iraans. Dat is het uitgangspunt van het nieuwe stuk van de Iraans-Noorse choreograaf Hooman Sharifi. Samen met een livemuzikant en acht Europees-Iraanse dansers vertaalt hij Stravinsky’s lenteoffer naar het heden. 

“Waarheid of leugen? Bij compagnie barbarie is het een vals dilemma. Hun ‘echte fictie’ is van een absurde schoonheid.” (De Standaard)

Reut Shemesh vertelt in ‘Ultra’ over mannelijkheid, identiteit en rebellie, maar ook over kwetsbaarheid. Inspiratie hiervoor vindt ze onder meer bij de Ultra’s, de harde supporterskern van voetbalploegen.

 Via beweging, zang en muziek gaan Sophia Rodriguez en haar team op zoek naar wat frictie betekent in de leefwereld van kinderen. Kom lekker mee wrijven met die handjes om een warme sfeer op te wekken.

Een avond vol ‘edutainment’ (education + entertainment) waarop queer artiesten een podium krijgen en offstage en onstage met elkaar versmelten.

De toekomst van de jazz? Die hoor je in Kortrijk natuurlijk. Want met drummer Gert-Jan Dreessen halen we een van de veelzijdigste talenten van zijn generatie in huis. Gepokt en gemazeld in New York, stelt hij nu zijn eigen band voor: een akoestisch kwartet met enkele van de meest gevraagde muzikanten van het voorbije decennium. Ritmische hoogstandjes en ritmische melodieën? Check.

In ‘Silly Symphonies’ treffen we drie reizigers in een postapocalyptisch landschap. De gesproken taal zijn ze onderweg verloren. Ieder geluid dat ze maken, hoe zacht ook, blijft achter als een echo. Verstilling is hun nieuwe vriend. De reizigers proberen dan maar een anders klinkend toekomstbeeld uit te werken. Maar wat als die nieuwe geluiden, die storm van klanken, tot een nieuwe apocalyps leiden? Tussen theater, installatie- en radiokunst: hou allen je adem in!

In ‘Een grot vol slijm met een rietje’ krijgt het decor zelf de hoofdrol. Het kraakt en schuurt zich een weg over de scène, en tovert met touwen en katrollen de ene na de andere plek tevoorschijn. Benjamin Verdonck en Lucas van Haesbroeck zijn theatermakers, zeker, maar duidelijk ook tovenaars die de meest banale objecten tot theater verheffen. Slijmerig wonderlijk!

SOIREE PERPLX is steeds verwonderlijk, soms zelfs verbluffend. PERPLX en Schouwburg Kortrijk werken al jarenlang samen om een regulier circusaanbod te presenteren onder de noemer ‘SOIREE PERPLX’. We serveren je telkens een interessante avond met authentieke circuscreaties in het begin van hun speelperiode (avant-premières of premières). Op zondag 10 december word je dubbel verwend: je krijgt niet één, maar twee zeer bijzondere voorstellingen te zien.

Elk jaar met oudejaarsavond wordt ‘Die Fledermaus’, de beroemde komische operette van Strauss, wel ergens in Europa opgevoerd. Opmerkelijk toch? In ‘Fledermaus Forever’ zetten acht spelers die traditie in één enkele avond oneindig verder. Ze passen hun rolverdeling, muziek en tekstmateriaal zodanig aan dat ze het verhaal steeds opnieuw kunnen spelen. Maar zit in die drang naar blijven feesten, naar blijven spelen, niet ook iets triests? Ontdek het in de balzaal!

Als kind in Goma spreekt Lucas Katangila niet, hij danst. Op achtjarige leeftijd verbergt hij zich om geen kindsoldaat te moeten worden. Op zijn vijftiende reist hij door Congo om zijn droom – activistische danser worden – te realiseren. In Europa aangekomen botst hij op vooroordelen. Katangila beschrijft dansen als een toevluchtsoord in twee moeilijke werelden: zijn verleden in Congo en leven in Brussel.. ‘Ndoto’ is zijn persoonlijk, aangrijpend en belangrijk verhaal.

Azad betekent vrij. Azad is ook de naam van Lila's overgrootmoeder. Deze creatie verkent identiteit en oordeel, maar ook de complexiteit van vrouwelijkheid in een wereld die niet alles begrijpt.

Elke maand kun je ergens in Vlaanderen op ‘Nuff Said terecht voor een nieuwe show met vers bloed, van comedy en hiphop tot jazz en spoken word. Nu is voor de tweede keer Kortrijk aan de beurt.