Een psychiater stelt ongepaste vragen aan een solliciterende secretaresse – het startschot voor een totale escalatie die de grenzen van het fatsoen ver overschrijdt. Wat volgt, is een meesterlijk spel van verstoppen en verkleden. Een verdorven wereld waarin iedereen elkaar in starre posities dwingt en in hokjes klasseert.
Ondanks zijn groteske personages, ingenieuze plotstructuur en hilarische slapstick-scènes is dit gewiekste stuk van Joe Orton niet louter een vermakelijke komedie. Orton toont ons een kromme werkelijkheid. Hij vergroot deze wereld zodanig uit dat we niet anders kunnen dan lachen. Tot hij aan het einde de klassieke komediestructuur zodanig op de spits drijft dat het lachen ons misschien wel vergaat.
De Britse roman-en toneelschrijver Joe Orton (1933-1967) schuwde met zijn theaterteksten de controverse niet. In een razendsnel tempo schreef hij in de jaren zestig voor radio, film en theater, waarbij hij vooral beroemd werd door zijn zwarte komedies die het publiek shockeerden. Zijn blitzcarrière kwam abrupt tot een einde toen hij vermoord werd door zijn toenmalige partner.
Ineke Nijssen: “Joe Orton schreef in 1966 een rauwe, gitzwarte deurenkomedie om alles wat kleinburgerlijk en hypocriet was tegen de schenen te schoppen. Maar is het cynisme van Orton vandaag nog relevant? Hoe verhouden theatermakers en spelers zich anno 2024 tot dit materiaal? Vol overgave en spelplezier waagt deze intergenerationele groep zich aan een repertoirestuk uit de jaren 60.”
In samenwerking met CC het SPOOR Harelbeke.