(Nieuwjaars)wensen voor onze Schouwburg

We missen allemaal onze vertrouwde Schouwburg. De vele voorstellingen en het samen - voor of na een voorstelling - wat bijpraten met andere bezoekers, artiesten,... in onze gezellige foyer.

Enkele van onze ambassadeurs kropen in de pen en schreven het gemis van zich af in de vorm van een nieuwjaarswens voor onze Schouwburg, zijn bezoekers en medewerkers. Iedere week ontdek je hieronder een nieuwe wens. Heb je ook een wens voor onze 100jarige Schouwburg en zijn bezoekers? Laat ze ons weten via schouwburg@kortrijk.be en wij geven jouw wens ook een plaatsje op onze website.

Vandaag laten we het woord aan Tom De Moor. Net als Myriam en Ludwig niets dan mooie woorden.

Veel leesplezier en hou moed: Nog even en we zien elkaar allemaal weer terug in onze vertrouwde Schouwburgzaal.

Nieuwjaarsbrief Schouwburg 

Waarde schouwburg Kortrijk, 

Het nieuwe jaar is ondertussen nog slechts een maand oud, maar voelt toch al ellenlang op hetzelfde slome ritme voort te kabbelen. Geen vuurwerk op oudejaar, en evenmin een break in rond de oren geslagen worden met referentieloze statistieken, tegenstrijdige opinies verkocht als breaking news en meedogenloos gesloten gehouden deuren van onze cultuur(t)huizen. 

Het betaamt een nieuwsjaarsbrief te blaken van voornemens tot verandering, van opsommingen waarom de komende 52 weken anders dan tevoren zullen zijn. Edoch, mag ik de traditie breken in 2021 en vragen om gewoon terug te keren naar hoe het vroeger was, en niets te veranderen aan het lekkers waarmee onze culturele honger zo vaak verzadigd werd, waarvan we de waarde in zijn pijnlijke afwezigheid des te meer kunnen schatten. 

Zeker, het was nog nooit zo makkelijk je weg naar streams en captaties te vinden en ook eens vanuit je luie zetel een voorstelling mee te pikken zonder stressen of de trein nog gehaald kon. Klopt, in november stond er eens “drankje thuis” in plaats van tig maal “NEXT” in de agenda. En ja, het lijstje te kijken films en te lezen boeken slonk nog nooit met zo’n rasse schreden. Maar graag schuif ik die boeken en films aan kant en ruim ik de agenda helemaal op om me opnieuw in jouw rode stoelen neer te vleien. 

Ik mis de anticipatie bij het net gedoofde licht. Ik mis de traan in de ooghoek, de grijns op de mond of de knoop in de maag die enkel het performatieve me zo effectief kunnen geven. Ik mis de deep dive in het oeuvre van de geprogrammeerde namen om nadien met kleine vlinders in de buik het Kortrijkse publiek er mee doorheen op reis te nemen alvorens ze op hun bühnebestemming af te leveren. Ik mis Anne Teresa. Ik mis Florentina. Ik mis Kat. Louis. Théo. Jan. Andere Jan. En allemaal. En allevrouw. En al wie op het kleurrijke spectrum daartussen danst. Ik mis NTGent. Beursschouwburg. HAU 1, 2 én 3. Maar bovenal mis ik jou, Schouwburg Kortrijk, waar deze ooit zo verre verwant een nieuwe thuis vond. 

Dus laten we snel het licht aan het eind van de coronatunnel voelen stralen en ons gewoon naar hoe het vroeger was laten flitsen. Laten we voor een keer in de toekomst naar het verleden streven en laat die future maar snel now zijn! 

Een covid-veilige zoen van je Gentse kapoen,

(Tom De Moor)