In ‘De Kwetsbaren’, een theaterproductie met 8 jongeren, mixt acteur, (audio)maker en schrijver Rashif El Kaoui filosofie met pulp en sciencefiction. Hoe ga je om met de blik van de ander? En wat doe je als die blik dodelijk is? ‘The Hunger Games’ meets ‘Das Experiment’. Maar welkom, hè!

In de monoloog ‘Voyeur’ vertelt actrice Verona Verbakel het aangrijpende verhaal van een kind dat uit haar omgeving wordt weggerukt en het zelf moet uitzoeken in een wereld die statisch, juridisch en arbitrair te werk gaat. Uithuilen kan in de sofa, voor de televisie, wanneer de begeleiders van de gesloten jeugdinstelling niet kijken en hun kruiswoordraadsels verder invullen. Dit is geen verhaal over vergeving, medelijden of wraak. Dit is het terugvorderen van het narratief. 

De Double Bill van Passerelle is een jaarlijkse double én blind date met jong aanstormend danstalent. Onder anderen Sidi Larbi Cherkaoui, Lisbeth Gruwez en Alexander Vantournhout gingen in het begin van hun carrière in zee met Passerelle. Dit jaar komt het werk van Vera Tussing aan bod, en dat van Laura Vanhulle en Oliver Russell. Wat verbergen we en wat onthullen we? Wat betekent het om iets te delen als we niet het volledige verhaal vertellen? De explosieve bewegingstaal van Vanhulle Dance Theater helpt deze vragen mee ontrafelen. 

 De Algerijnse singer-songwriter Ahmed Zergui, geboren in 1948 in Sidi Bel Abbes, wordt beschouwd als een van de pioniers van de zogenaamde "elektrische" raï. Hij liet een rijke discografie na, en nummers die later door vele Raï-artiesten werden gecoverd, zoals Cheb Khaled die zijn beroemde ‘Ya Chaba’ of ‘Delali ha delali’ zong.

Alexander Vantournhout jaagt een groep dansers op de kast. Of beter: op de muur.

In ‘SOILED’ schetst Michael Turinsky een utopische mens die zich afzet tegen het beschaafde, rechtlijnige, aseptische, afgebakende lichaam. Er ontstaat een fantasierijke auditieve ruimte, ook toegankelijk voor blinde mensen en mensen met een visuele beperking. 

In de solo ‘Precarious moves’ is Turinsky zelf de protagonist. Hoe zet een lichaam zich in beweging als de relatie met de omgeving fundamenteel precair en kwetsbaar blijkt?

Françoise Vanhecke is een Belgische sopraan en academica die aan de UGent pionierswerk verrichtte op het gebied van de nieuwe vocale techniek inhalerend zingen. In ‘Solissima’ brengt ze nu een muzikale weerspiegeling van de tijdgeest. Met verschillende muziekstijlen, soms solo aan de piano, duikt ze in thema’s als liefde en romantiek, oorlog en vrede. En wat betekent het om een hedendaagse vrouw te zijn in deze wereld van altijd maar vallen en opstaan?